Cumartesi, Ekim 03, 2009

Çağlam..İyiki varsın!

Ruhum..

2005 yılının son aylarıydı hayatıma girişin..Odanın kapısından girişin hala gözümün önünde.Üzerinde kahverengi bir boğazlı kazak vardı.Saçların topluydu.Kulağında da halka küpelerin.Ben ranzanın üst katından biraz uykulu biraz da endişeli gözlerle bakmıştım sana.Kimsenin gelmesini istemiyorduk yanımıza ve bu geleni de kesin kaçırıcaz diye konuşmuşluğumuz vardı diğer oda arkadaşlarıyla..İsimlerini telaffuz etmiyorum sen çok iyi biliyorsun..:) 

Eşyalarını koyup hemen gitmiştin..Tekrar geldiğinde bu sefer yataktan değil kapıdandı karşılamam.Nalet olası sigaramız bitmişti o gün ve hiç paramız yoktu:) Diğer oda arkadaşı senden sigara istediğinde sen bir kutu marlboro light (evet buydu :) )'ı önümüze koymuştun alın istediğiniz kadar diye..Şaşırmıştık.Biz kızı kaçırmayı düşünüyoruz ama kız nasıl bu kadar rahat ve cömert olabiliyor ? diye..Acaba gözümüzü mü boyuyor demeden de edemedik:P O gün eşyalarını bir güzel dizdin dolabına.Daha sonra tam anlamıyla tanışma faslı..


Biliyormusun o anki halin gözümün önüne geldikçe ne kadar çocuksu durduğunu anımsıyor ve gülüyorum:) Çocuktunn iştee...:) Şuan ki halinden daha cılız ve daha çelimsizdin.Ama her zamanki gibi deli!..İlk gün sabaha kadar uyumamıştık seninle..Sende de bende de çene iyi olunca ilk günden konuşacak bir sürü şey bulmuştuk.Sen benim gibi ranzanın üst kısmına yerleştin.Yani üst taraftan da bıdı bıdımızı yapıyorduk seninle :)


Birdenbire birbirimizin hayatında olduk.Sabahlara kadar gülmelerimiz ve muhabbetler bağladı bu arkadaşlığımızı.Benim gibi hastalıklı bir insanı sürekli  hastaneye getirip götüren başında hemşire gibi duran oldun.Hatta o beyaz sakallı sır kapısındaki adamın geleceğini düşünmeme neden olan sebepleri yaratırkende..Gül gül..ben hala gülüyorum :) 

Sana en çok; hiç beklemediğim anda yanımdan gitmek zorunda olduğunda anladım ne kadar alıştığımı..Beni bilirsin kolay kolay ağlamam başkasının yanında..Ama o gün içimden birşeyler kopmuştu..Elimden hiç birşey gelmiyordu ve sen gidiyordun.Daha yapacağımız onca şey varken..Sen arabaya binip gittiğin an,sensiz ne yapacağımı düşünmeye çalışmıştım.Sensiz ben o kahralosı ada da ne yapardım? Şuan aklıma geldikçe gözlerim doluyor be kuzum..Ama yılmadım..Elimden ne geldiyse senin için yapmaya çalıştım.Ve başarılı da oldum ki, sen geri geldin..:) Annen ve babanı kendi ailem bildim.Seni de kendi kardeşim..Dimdik durduk işte ayakta bitanecim! Herkese ve herşeye inat..Başardık..Seni kimsenin korkutamayacağını,pislik atamayacağını herkese anlattık!


Yaşadıklarımız bizi birbirimize iyice bağladı..Ve hep aynı noktalarda kesişti hayat çizgimiz.Aynı zamanda veda ettik okul yaşantımıza..( Şuan da aynı bölümlerde ama ayrı yerlerdeyiz..)Ardından 1 buçuk yıldan fazla görüşemedik internet haricinde.O kadar zor geldi ki bana bu süre..O zaman zarfında anladım bir parçam hep eksikti..Ama kavuştuk en sonunda..Geçen doğum günümde bana en büyük hediyeyi verdin ve benim hayatımdaki en güzel,en özel doğum günümü yaşattın..Yanındaydım..Hiç birşey eksilmemişti hatta geçen zaman daha da çok bağlarımızı kuvvetlendirmişti..Beni gözlerime bakıp anlayabilen ya da ses tonumdan ne hissettiğimi bilen tek kişisin!(az önce aradın,bir kaç gün seninle konuşamadık biraz sitem ettin eminim ki ne olduğunu anlayamadın ama ben bu günü düşünerek biraz senden uzak kaldım :) ) Elim,kolum,yüreğim!Sen benden bir parçasın be kuzum!..Ağladığında ağladığım,bir göz yaşıma herşeyi göze alabilen canımsın!Canımdan ötesin..Yakın zamanda yine geleceğim yanına..Yine beraber olacağız..

Yazıya başlarken o kadar şey vardı ki aklımda..Dile kolay tanıştığımız günden beri hep yanımdasın..İster yüz yüze ister internetten ya da telefondan..Hep yanımdasın işte..Beni benden daha iyi bilen bir kişi varsa o da sadece sensin!


Yine hakim olamıyorum kendime..Ulan sevgilim olsan bu kadar ağlarmıydım bilmem :) Ya da bu kadar kıskanırmıydım seni :) 


Dostum..Kardeşim..Seni ne sıfatla adlandırabilirim bilemiyorum..Ama herşeyimsin bildiğim tek şey bu!..Seni bugün dünyaya  getiren anneciğine teşekkür ediyorum ilk önce!İyiki seni dünyaya getirmiş ki,benim en yakınım olmuşsun,ben olmuşsun!Allah'a şükrediyorum,seninle karşılaşmama nedenler yarattığı için..Ve sana teşekkür ediyorum,beni canından bir parça ettiğin için,dostun,kardeşin yaptığın için!



-Ruh olabilmek,ruhu olabilmek  zordur bir insanın..Sen benim ruhumsun..Hayatında iyi ki dediğin kişi kim? ve hayatının en güzel şeyi nedir? diye sorsalar tereddütsüz vereceğim isim senin ismin olurdu!-

İyi ki doğdun Çağlam..İyi ki yanımdasın..Yıllar sonra iki kokoş nine olup elimizde baston yan yana olduğumuzda yine hayata sövüp güleceğiz..Yine birbirimizin küpelerini alıp bu sefer yaşlılıktan unutup küpelerimizi arayacağız:)

Her zaman yanımda olduğun,olacağın için çok mutluyum ve  sana binlerce kez teşekkür ederim..


Seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun..Ama yine söylüyorum..Seni çok seviyorum !


Nice beraber mutlu yıllara...





1 yorum: