Aklımın karıştığı,tenine karıştığım...
Bilmiyorum şimdi,olması gereken ve yapılması gereken ne ?
Sorularla boğuşurken,uyuyamıyorken bu mevsimde;başkasının ikliminde nasılsın şimdi?
Konuşmalar o kadar yabancı ki...Ait hissedemiyorum kendimi hiçbir yere.Yakınken herkese,uzaktan bakıyorum gülüşlerin içtenliğine.
Kayıtsız kalıyorum hayatın bana aldırmadan akıp gidişine,zaman hep aynı sanki.Sensizliğin ortasında sensizliği beş geçiyorken...
Hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim kendimi.Sevinmeliyim belki ya da kahrolmalıyım.Bilmiyorum...
Bağıra bağıra seviyorken seni,susuyorum.Sessizliğim ile sadece sen konuşabilirsin,çoğalt cümlelerini.Birikerek gel bana. Bekliyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder