Pazar, Eylül 20, 2009

Bayramınız Kutlu Olsun..


Saat 14.00 ..Ve ben yeni uyanıyorum..Bursa'da olsam bayram namazı bitmeden kalkmış olurdum..Malum babam ve kardeşim namaza giderler,annem gelir:" Hadi Merve,babanlar gelmeden kahvaltıyı hazırlayalım.."der..Bir gözüm açık diğer gözüm kapalı kendime gelmeye çalışırken elimi yüzümü yıkarım yine bile zor ayılırken,mutfağa doğru gider annemin bir gün önceden hazırladığı ama babamlar giderken fırına verdiği o güzelim cevizli ve zeytinli lokumlardan yerim..Annem:" Yahu dur kahvaltıda yeriz beraber" derken ben: "Anne sigara içicem kendime gelmem lazım" der bir lokma atarım ağzıma ve sigara içerim..Yavaş yavaş kendime gelirken domates salatalık peynir zeytin vs hazırlamaya koyulurum..Ama şöyle de bişi var her bayram klasiğimizdir,acaba babam bayram namazından sonra kimleri eve davet etti kaç kişi oluruz vs gibi şeyler düşünürüz.Çünkü ayrı sofralar kurulur babamlar içerde yerken biz onlara hizmet edip onların yemekleri bittikten sonra biz rahat rahat mutfakta keyif yaparak kuzenlerle beraber yemek yeriz.Eskiden ananem vefat etmeden önce ona giderdik..Ah ananem ah! Nasıl özlüyorum seni..Cevizli lokumları annemden daha iyi yapabilen tek kişiydin! Ayrıca çiğ börekte de üstüne tanımam! Halt etmiş bunu yapan ustalar sen varken!Çiğ böreği güzel ve itinayla açtığında kalan hamurlardan bizler için şekerleyip yapardın..Şuan tadını hayal meyal hatırlıyorum malesef..Çünkü senin sağlığından sonra hiç biryerde yemedim ve yemek istemem!En çok bayramlarda yokluğunu arıyorum hep sana gelişimizi ve o bayram tadının bambaşkalığını!Özlüyorum seni ama şuan dedemle beraber olduğun için başka bir duyguda yaşıyorum..Hep isterdin çünkü ve derdin:" Ben ölünce beni dedenizin mezarına gömün.."Yaptık ananem..İstediğini yaptık...Uzun zamandır bulamadığın huzuru orda bulursun inşallah..Dualarım seninle..Rahat uyu e mi?...


Bu bayram onsuz ilk bayram!Dayım..Yalnız kaldı..O ne yapsın? Koskoca evde,herşey ananemi hatırlatırken,o nu da o kadar çok severken..Eminim o da buruktur bu sabah! Hatta bayram namazından sonra hemen ziyarete gitmiştir..Birde bizimle beraber gider..Bir zamanlar sırtında taşıdığı anasını toprak altında bilmek çok zor..Onun en sevdiği çiçekleri ekti hep mezarına..Her gittiğimizde mutlaka çiçekler dipdiri ve güzeldir..Solmadan yenisini diker!..

Zaten sonra da bize gitmiştir dayım kahvaltıya..


İlk gün babam büyük olduğu için kardeşler arasında ilk ziyareti biz alırız.İkramlar el öpmeler karışır ortalık.Kurban bayramı kadar olmasa da ramazan bayramı da yorucu geçer..Akşam gibi anca otururuz..


2. gün ablamlar eşlerinin ailesini ziyaretten gelirler..Bu sefer iç aile kalabalığı yaşarız..Hoş her gün bizdeler zaten.Dayım ablalarım yeğenler enişteler derken bir tatlı curcuna olur.O kadar zevklidir ki anlatamam..Tatlıları yeriz anname tatlıyı fazla kaçırma diye söyleniriz.Kendisi şeker hastası çünkü ama dayanamaz tatlıya..


Eh çevremizde büyük kalmadı..Sadece babaannem.Haricinde annemin babamın dayı amca vs gibi yakınları da vefat etti..Kimse kalmadı gidilecek..İnsan kalabalıktan sonra bu yalnızlığa zor alışıyor ama alışıyor işte..

3.gün ise küçük teyzeme gideriz oturur muhabbet ederiz..Zaten diğer teyzemle ve diğer dayımla konuşmuyoruz..2 dayım 2 teyzem olmasına rağmen birer tanesini sildik anacım..İşler çok karışık ama annelerine olan nankörlüğünden bu silmemiz..Bizden de uzak olsunlar..


Tabi ilk günü komşuların elini öpmeye giderim.Benimle muhabbetleri vardır sadece eski konularda da söylemiştim gider otururdum onlarla :) Sonra arkadaşlarımın ailelerine giderim,arkadaşlarla görüşürüm derken baya bi koşuşturmacalı geçer bayramlar..Ama çocukken yaşanılan bayramların tadı bambaşka..Bunu bilir bunu söylerim,nerde eski bayramlar diye bir olgu yok..Nerede çocukluğumuz diye birşey var..Çünkü çocukken tadı başkaydı bayramların..O yeni alınan cicileri giymek için hangimiz can atmadı ki? Hangimiz bir an önce sokağa çıkıp o kıyafetleri arkadaşlarına göstermek istemedi ki?Kim bayramlara kapı kapı dolaşırken şeker yerine para beklemedi? ve o paralarla gidip marketten bir güzel abur cubur almadı? Hatta arkadaşlarıyla ne kadar para aldın sen ben bu kadar aldım muhabbetine girmedi? Çocukken güzeldi bayramlar..Büyüyünce değişti herşey..Hele hele ergenlikten sonra sanki kötü birşeymiş gibi utanırdık işte..Ama çocukluğumu doya doya yaşadığım için mutluyum..Acısını çıkarttım herşeyin..İçimde kalan hiç birşey yok şükür..Ama büyümekte istemiyorum işin açıkçası:) Tuhaf birşey..Büyüdükçe insan çocuk olmak istiyor,çocukken de büyümek..Hiç bişey yok evlatlar büyümekte..Daha çok hayat savaşı..Daha çok kargaşa..Keşke tek derdim annemin beni akşam ezanında eve çağırma sorunu olsaydı..Ya da biraz daha şekerleme abur cubur yemek..


Şimdi yalnızım..Yani yan oda da ev arkadaşım.Uyuyor fosur fosur..Birazdan güzel bir kahvaltı hazırlarım ikimize..Birde ıslak kek yaparım bi kaç arkadaş gelip gidicek..Öyle geçiririz bayramımızı..Sırf arkadaşım Mersin'e gitmesin o kadar masraf olmasın diye bende gitmedim memlekete..Eğer ben gidersem yalnız kalacaktı burda.Benimde gönlüm razı olmadı tabi..Ama içim buruk..Ananemi özlediğimden..Aklım dayımda olduğundan..Yeğenlerimi bi güzel mıncıramadığımdan..Annemin babamın elini öpemediğimden..Buruk haldeyim..


Umarım sizler bu bayramınızı güzel geçiriyorsunuzdur..Sağlıklı ve sıhhatli bol şekerli bir bayram dilerim sevdiklerinizle:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder