Cumartesi, Haziran 27, 2009

Bile Bile..



Uykusuz Bir Gecenin Sabahına Yaklaşırken..;
Bu sefer Islak sokakların tene karışmış kokularında yaşattığın yalnızlığım..
Aldanılası bir havası var gökyüzünün..ve yıldızlar..onlar yoklar..
Bitirdiğinden beri Beni, hiç bir geceme eşlik etmedi yıldızlar..
Böylemi Biticekti? Böylemi Bitmeliydi söyle hadi..
Söyle içinden geçeni bu sefer susma..bırak konuşsun yüreğin,
Bırak gözlerin baksın gözlerime göz yaşlarımı tutsun kirpikleriyle..
Sonra Sarılayım sana sıkıca..Biliyorum Son Sarılmam Olucak bu..
Biliyorum Son Tenini Hissedisim..O zaman Bırak izin ver Doya doya Sen olayım..
Son defa…. sen Olmama izin ver ..
Kopuyorsun benden..yüregimi kanatıyorsun..canım acıyor..hissediyorum..
Ellerin kayıyor ellerimden..Buz kesti bedenim sensizliginle..üşüyorum..

kuraklıgımdan catlamıs dudaklarım...
hayalini kurdugum ıslak sokaklarında kayboldugum şehrim senmisin...
simdi kollarının arasında titrerken ben
gözlerimi kapadıgımda aldıgım nefes senin mi?
ne seni bitirebilecek kadar gucluydum
neden senden sonra baska bir geceye uyanabilecek kadar cesur...
yokluguna alıssın diye aklbim aldıgım butun alkol takviyelerinden yorgun
sana acıklayamadıklarımdan hüküm giydim...

artık ne seninle aglayabilrim
ne de seni aklıma alıp giderim bu sehirden...
teninin kokusuyla uyanırken her gune simdi
yoksun diye geniş zamanlara yaymaya calısmak
ve gelmiyeceksin diye kendimi avutmak...
kalbinin her carpısında hissettigim bu var olmak duygusu...
kollarını arasındayken uydurdugum bu kafiyeler
bu kendimi tamamlıyamıyor olusum
seni bırakıp gittigimden beri ne ben bir adamım
nede yazdıklarım
bu tuhaf hayata saygı durusum...
isyankarlıgımın acıklaması yok...
ne sensizlige tahammulum var
nede yoklugunu acıklayan ilahi acıklamalara...

teninin kıvrımlarını ezberleyip ıslak sokaklarda kaybolmak gibi
ne bulunmak istiyorum
nede keşfedilmek
senin dısında baska bir kadın tarafından...
ne seni unutmak istiyorum nede umrumda deil unutulmak
çıkarılmak başka bir leylanın anıları arasından...



Gecelerinde Kaybolduğum,Işıklarını Umut Sandığım Şehrimsin.. ve sen o şehrin durulduğu son durak,son sevgisin..
Çığlıklarla uyandığımm uykumdan birden Aklıma Gelen tek şey..Soluduğum Hava..Aldığım nefes..sensin..
Senden Arta kalanlar var şimdi ellerimde..terli sıcak avucumda.. Onlarla Başedebilirmiyim..sen yokken seni yaşatabillirmiyim.. bu kadar güce sahipmiyim..sanmıyorum...
Ezberlediğim ıssız sokaklar..Çok Yabancı Kaldılar bana..Kayboluyorum..Arıyorum..Soruyorum Seni Sessizliklere..Bulamıyorum..
Ne Başkası Sen..Nede Sen Başkası..
Herkesi Sana Benzetiyorum bazen ..ama hiç biri sen olamıyor..Hiç Birinin Toplamı Seni Vermiyor Bana..Daha Çok Özlüyorum..
Yaşattığın Acılarla Keşfetmek Seni..Tenini Hissetmek Gibi Acı verici..
Hançeri sen vermiştin elime..Sök Burdan Kalbimi Diye..
Şimdi de Uzattığın İp? Boynuma Takıp iskemleyi iteceğin.?
Gidişinle beni ellere verdiğin...O..Senmisin? Beni Birbaşına bırakıp Giden..Senmisin?


Geri dönmek inan içten değil..!hani var ya , Tutamazsın kendini.. Bir ümitle, ya olursa dersin hep bile bile her şeyin bittiğini....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder