Yalnızlığı Anla...

Kabuğunu koparmadan 
ne bir elmayı soyabildim 
ne de iyileştirebildim bir yaramı 
ama karşıma çıkınca 
kızmadım hiç elma kurduna 
bendim çünkü bıçağı saplayan 
onun yurduna 


.....

Çay bardağında 
Bırakılan dudak payı 
Kadar bile 
Uzak kalamam 
Gözlerine 

Yakın olsun isterim 
Ellerime ellerin 
Yanındaki beton binaya 
Yaslanması gibi 
Köhne bir evin 

............

Yol kenarındaki 
yağmur mazgallarını 
kumbara sanıp 
harçlığımı atardım 
bu yüzden en çok 
denizden alacaklıyım.

SUNAY AKIN