Ateşle Suyun Aşkı

Ateş bir gün suyu görmüş yüce dağların ardında,
Sevdalanmış onun deli dalgalarına.
Hırçın hırçın kayalara vuruşuna,
Yüreğindeki duruluğa
Demiş ki suya:
Gel sevdalım ol,
Hayatıma anlam veren mucizem ol...

Su dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa
Al demiş;
Yüreğim sana armağan...
Sarılmış ateşle su birbirlerine
Sıkıca, kopmamacasına...

Zamanla su, buhar olmaya,
Ateş, kül olmaya başlamış.
Ya kendisi yok olacakmış, ya aşkı...
Baştan alınlarına yazılmış olan kaderi de
Yüreğindeki kederi de
Alıp gitmiş uzak diyarlara su...

Ateş kızmış, ateş yakmış ormanları...
Aramış suyu diyarlar boyu,
Günler boyu, geceler boyu
Bir gün gelmiş, suya varmış yolu
Bakmış o duru gözlerine suyun,
Biraz kırgın, biraz hırçın.

Ve o an anlamış;
Aşkın bazen gitmek olduğunu.
Ama gitmenin yitirmek olmadığını....
Ateş durmuş, susmuş, sönmüş aşkıyla. İşte o zamandan beridir ki:
Ateş sudan,
Su ateşden kaçar olmuş..

Ateşin yüreğini sadece su,
Suyun yüreğini
Sadece ateş alır olmuş...

Ne güzel yazmışsın be üstad! Ne güzel anlatmışsın ateş ve su ile özdeşleşen yürekleri..

Kaçmak çözüm müdür sevda da ? Severek,O'nsuz yaşayamayacağını bilerek kaçmak..Benim aklım almıyor üstad! Almıyor işte..Neden sevdiğin halde kaçarsın? Karşındakine zarar vermemek için mi? Peki karşındaki? Sensiz yaşamayı kabullenebilecek mi? Ne kadar ateş olsa da yüreği başka yerlerde yanacağına sevdiğinin bedeninde yanmasını yeğlemeyecek mi?Ki sen su isen,buhar olmak hiç bu kadar mutluluk vermeyecek mi? Yok olacağını bile bile sevmek kana kana ve kanadığı yerden bitmek daha kutsal değilmi?Hayatta mücadele etmenin anlamı nedir ki ?..

Vazgeçmelerin hiç bir kabulü yok üstad! Yok..

Değil mi ki bir yüreğin içinde kalabilmek O'nunla  göğüs gerebilmek hayata?Gözler aynı yere baksa,aynı damlalarda ıslanılsa,aynı ekmek paylaşılsa,güneşin doğuşunda uyanmak beraber ve batışına şahit olunsa,saçında çıkan beyazlıklıklar ve yüzün kırışıklığı O'nun yanında koymasa insana,hepsi güzel anlarımızdan bir parça diye mutlu olunsa aynaya bakıldığında?Çok mu zor üstad?

..

Sen bana bakma..Ben "Su" yüreğiyle çekip gidenin "Ateş" kadar kabullenemedim gidişini.Yediremedim yüreğime bu vazgeçişi..Ama o da ödeyemesin üstad! Ödeyemesin bu aşkın vebalini..Yine yanacağım biliyorum ama isteksizce,belki tadına da varamadan. Ama O da buhar oluşuna üzülecek.Damla damla yok olurken,zerresi hayıflanacak haline!..Biliyorum üstad..Biliyorum..Ama hala anlam veremiyorum gidişine..Yediremiyorum dedim sana az önce..Yediremeyeceğim yıllarda geçse..